Danny is in 1999 vanuit Indonesië naar Zutphen verhuisd om te gaan samenwonen met zijn vriend Rudi.

In Indonesië is het moeilijk om als homo te leven. Het is een taboe. In 1997 heb ik aan mijn vrienden verteld dat ik homo ben. Daarna aan mijn familie. Dat ging allemaal goed. Behalve toen ik het mijn vrienden in de protestantse kerk vertelde. Zij vonden het een zonde. Ze wilden dat ik een heteroseksuele man zou worden.

Ze baden voor me en spaarden geld voor therapie. Ik ben twee jaar in therapie geweest want ik wilde mijn vrienden niet kwijtraken. Maar ja, ik bleef zo.

Rudi: Ik ben erg trots dat Danny straks bloemen gaat leggen op het monument. Wat ik zo mooi vind, is dat mensen hier kunnen denken aan de dierbaren die ze verloren hebben. Een openbare plek op zo’n prachtige locatie, zelfs vlak bij een kerkgebouw, heeft voor mij grote symbolische waarde.

Danny: Tijdens de Dodenherdenking leg ik een krans op het homomonument. Dan denk ik aan de homoseksuelen in Indonesië, die op straat in elkaar geslagen worden door mensen die homofoob zijn.